9/10/08
Οι συμβασιούχοι στο
Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων
Πραγματοποιήθηκε στο Δικαστήριο Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων (ΔΕΚ) στις 8/10 η συζήτηση των προδικαστικών ερωτήσεων του Πρωτοδικείου Ρεθύμνου (Υποθέσεις C-378-380), σχετικά με συγκεκριμένες υποθέσεις συμβασιούχων και ιδιαίτερο ενδιαφέρον για τους συμβασιούχους όλης της χώρας. Την συζήτηση σφράγισε η δυναμική παρουσία συμβασιούχων, αντιπροσωπείες των οποίων συγκεντρώθηκαν έξω από το κτήριο του ΔΕΚ και με πανό και συνθήματα διεκδίκησαν τη δικαίωσή τους. Συγκεντρώθηκαν 100 δασοπυροσβέστες, εκπρόσωποι των εργαζομένων του Υπουργείου Πολιτισμού, των Δήμων και των ΕΛΤΑ καθώς επίσης και ο γεν. Γραμματέας της ΑΔΕΔΥ κ. Ηλιόπουλος. Τους εργαζομένους εκπροσώπησαν οι δικηγόροι Φωτεινή Δερμιτζάκη, Κώστας Τοκατλίδης (εκπρόσωπος ΓΣΕΕ) και Μαρία-Μαγδαληνή Τσίπρα (εκπρόσωπος ΑΔΕΔΥ). Την ελληνική κυβέρνηση εκπροσώπησε η κ. Σαμώνη, ενώ από την πλευρά της Επιτροπής παρενέβη τη κ. Πατακιά.
Από την πλευρά των εργαζομένων τέθηκε στο στόχαστρο το ΠΔ 164/2004 και οι ανεπάρκειές του, συγκρινόμενο και με τον προηγούμενο νόμο 2112/1920 που όριζε ευνοϊκότερα τα θέματα κατάχρησης συμβάσεων. Συγκεκριμένα εξετάστηκε:
• Κατά πόσον μπορεί να εφαρμόζεται ο νόμος 2112/1920 που προβλέπει ότι ακόμα και μία σύμβαση που συνάπτεται καταχρηστικά για να καλύψει πάγιες ανάγκες μπορεί να μετατραπεί σε αορίστου χρόνου, σε περιπτώσεις που το ΠΔ 164/2004 κρίνεται ανεπαρκές.
• Κατά πόσον το ΠΔ 164/2004 εφαρμόζει το πνεύμα της Κοινοτικής Οδηγίας περί μη κατάχρησης των συμβάσεων. Αν το μέτρο που προβλέπει το ΠΔ 164/2004 για την αποτροπή της κατάχρησης των συμβάσεων, δηλαδή η επιβολή αποζημίωσης στον εργαζόμενο και προστίμου στην αρμόδια υπηρεσία, σε περίπτωση καταχρηστικής σύμβασης, είναι αποτελεσματικό. Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων απέδειξαν ότι το μέτρο αυτό είναι αναποτελεσματικό για την ελληνική πραγματικότητα, ενώ ευνοϊκότερο για τους εργαζόμενους μέτρο είναι η μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου χρόνου, όπως προβλέπει ο νόμος 2112/1920.
• Ερώτημα υπήρξε για το χρονικό πεδίο εφαρμογής του ΠΔ 164/2004 το οποίο θεσπίστηκε με δύο χρόνια καθυστέρηση από την προθεσμία εφαρμογής της Κοινοτικής Οδηγίας, αλλά παρ’ όλα αυτά δεν εφαρμόστηκε στους συμβασιούχους που εργάζονταν στη μεταβατική αυτή περίοδο.
• Τέθηκε ακόμα το θέμα του κατά πόσον πρέπει να ερμηνεύεται ότι το Σύνταγμα στο άρθρο 103 απαγορεύει εντελώς τη μετατροπή των συμβάσεων σε αορίστου ή αν απαγορεύει μεν τη μετατροπή των συμβάσεων που καλύπτουν έκτακτες ανάγκες, αλλά όχι όσων συνάπτονται καταχρηστικά για να καλύψουν πάγιες ανάγκες.
Η νομική εκπρόσωπος της Ελληνικής Δημοκρατίας υπερασπίστηκε την ισχύ του ΠΔ, καθώς και ότι είναι ο μοναδικός νόμος που εφαρμόζει την Κοινοτική Οδηγία αντικαθιστώντας το νόμο 2112/1920{υποστηρίζοντας μάλιστα ψευδώς ότι δεν εφαρμόστηκε ποτέ και κάνοντας έπειτα δικαστική κ...τούμπα παραδεχόμενοι την αξία του, βλ. ΕΘΝΟΣ 13/10/2008 σελ 22}. Η εκπρόσωπος της Επιτροπής υποστήριξε ότι το ΠΔ εφαρμόζει την Κοινοτική Οδηγία 1990/70ΕΚ και αποτελεί αποτελεσματικό μέτρο για την πρόληψη μη κατάχρησης των συμβάσεων.
Ωστόσο, ο Πρόεδρος του ΔΕΚ και άλλοι δικαστές με τις ερωτήσεις τους τάχθηκαν υπέρ των εργαζομένων ρωτώντας την εκπρόσωπο της Επιτροπής για το αν μπορούν οι έλληνες δικαστές να κρίνουν αν οι συμβάσεις μπορούν να μετατραπούν σε αορίστου χρόνου, αν μπορούν να υπάρξουν νέες διατάξεις που να καλύπτουν το πρόβλημα κατάχρησης των συμβάσεων και αν μπορούν οι δικαστές να ακολουθούν και άλλους νόμους για να αναγνωριστεί η φύση των συμβάσεων. Η Ευρωπαϊκή Επιτροπή αναγκάσθηκε εν τέλει να παραδεχτεί πως το σύστημα προστασίας του Ν. 2112/1920 είναι προστατευτικό - και ότι, πάντως, θα μπορούσε να εφαρμόζεται παράλληλα ο Ν. 2112/2004 με το ΠΔ 164/2004, δηλαδή να μην αποκλείεται η εφαρμογή του Ν. 2112/1920 από το ΠΔ 164/2004.
Η Γενική Εισαγγελέας J. Kokott θα εκδώσει την εισήγησή της, η οποία θα είναι σημαντική για την τελική απόφαση {που θα εκδοθεί στις αρχές του 2009, βλ. ΕΘΝΟΣ 13/10/2008 σελ 22 }, στις 4 Δεκεμβρίου.
Οι πληρεξούσιοι δικηγόροι των εργαζομένων, Κ. Τοκατλίδης και Φ. Δερμιτζάκη, δήλωσαν: «Η προφορική διαδικασία ενώπιον του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων κατέδειξε για άλλη μία φορά την αδυναμία των μέτρων που η Ελλάδα έλαβε εξ αφορμής μεταφοράς της Οδηγίας 1999/70/EK για την εργασία ορισμένου χρόνου να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την κατάχρηση και να προστατεύσουν τους εργαζομένους. Στη σημερινή διαδικασία δόθηκε η ευκαιρία να αντιπαρατεθούν τα επιχειρήματα των εργαζομένων και της Γ.Σ.Ε.Ε. με αυτά της Ελληνικής Δημοκρατίας και της Ευρωπαϊκής Επιτροπής. Έχουμε, επομένως, τη βάσιμη αισιοδοξία ότι η απόφαση του Δικαστηρίου Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων θα επιφέρει την προσδοκώμενη αποκατάσταση και προστασία των δικαιωμάτων των εργαζομένων ορισμένου χρόνου στην Ελλάδα, που δυστυχώς συνεχίζουν να υφίστανται κατάχρηση, έξι και πλέον έτη μετά την παρέλευση της προθεσμίας για την ενσωμάτωση της Οδηγίας στην ελληνική έννομη τάξη.».
Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου